vendredi 3 décembre 2010

Ελληνικότητα

Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα της ομιλίας του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ στον ίδιο (1963).

... Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά. Κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. Ο ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: "'Ηλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα" λέει ο Ηράκλειτος' "ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν".

Ποια χαρακτηριστικά της ελληνικότητας αναφέρει ο Σεφέρης και ποια άλλα θα προσθέτατε εσείς ;

Σχολιάστε επίσης τη φράση του Σεφέρη (από την ίδια ομιλία):
Σ΄αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου και να βρίσκεται.

Aucun commentaire: